Брянск облысы Коростель ауылында дүниеге келген. 1942 жылдың маусымында Ленинград түбіндегі еңбек майданына өз еркімен кетті. Қызыл Армия қатарына 1942 жылдың қараша айында шақырылды. Орталық, Батыс, II және III Украин майдандарының құрамында Қиыр Шығыс дивизиясының Б. Хмельницкий кавалериялық полкінің 49 новозаволжск красногусар орденінде радист болып соғысқан. Орлов-Курск шайқасына, Батыс Украина, Польша, Венгрия, Австрия, Чехословакияны азат етуге қатысты. Соғысты Прагада 1945 жылы 8 мамырда аяқтады. ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, “Ерлігі үшін” екі медальмен, “Будапештті басып алғаны үшін”, “Венаны алғаны үшін”, “1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін” медальдарымен марапатта.

Лисаков қаласында Н.И. Жарков 1970 жылдан бастап № 3 автобазаның жоспарлау бөлімінің бастығы ретінде жұмыс істеді, еңбек ардагері, алғашқы тың игеруші.

Н. И. Жарковтың естеліктерінен:

“Мен 18 жасқа толмаған кезде әскерге өз еркіммен бардым. Алдымен ол байланыс курстарына, содан кейін озық курстарға жіберілді. Мен ұрыс даласында қанша ұрыс достарымды жоғалттым. Үш рет мені өлді деп санады. Сонымен, бір күні Румынияда біз бір ауылды басып алдық. Төрт байланысшы, соның ішінде мен жүзімдіктен өттім. Кенеттен-атыс. Бір байланысшы қаза тапты, екіншісі жараланды, үшіншісі өзіне бұрылды. Мен жерге құлап, жатып алдым, содан кейін сол егілген фашистті байқадым. Мені, қазірдің өзінде қаза тапқандар тізіміне кіргізіп, марапатқа ұсынды.

Мен Беларуссиядан келемін. Бірақ жолдастарыммен бірге мен туылған жерлерді ғана емес қорғадым. Біз бүкіл үлкен елімізді фашистік зұлым рухтардан босаттық. Тек біздікі емес. Румыния, Польша, Чехословакия, Венгрияны азат етуге қатыстым. Осы уақытқа дейін бізді , азат етушілер армиясын, осы елдердің халықтарын қалай қарсы алғандарын толқуларсыз еске ала алмаймын. Гүлдер теңізі, күлкі мен көз жасы, бейтаныс адамдардың достық құшақтары”.

Н.И. Жарков

“Сенімді қолда ” ” Лисаковская новь ” № 15 (920) 23 ақпан 1977 жыл